«سروش»، «آی گپ»، «ایتا»، «گپ» و «ویسپی» پیام رسان هایی هستند كه این روزها نامشان زیاد شنیده می شود؛ آن هم بعنوان جایگزینی برای «تلگرام» كه ایرانیان چند سالی هست با آن خو گرفته اند. دغدغه كاربران ایرانی این روزها فقط فیلترشدن تلگرام نیست؛ بلكه آنچه مطرح است میزان امنیت این پیام رسان ها و چگونگی احترام به حریم خصوصی شان است. در واقع مردم ایران ترجیح می دهند كه در درجه اول بدانند شبكه هایی كه این روزها روی آنها مانور داده می شود، توسط چه شخص یا چه ارگان هایی پشتیبانی می شوند؟
«سروش»
«سروش» یكی از گزینه های جدی برای مهاجرت كاربران ایرانی از تلگرام است. نرم افزار سروش در بهمن ۱۳۹۴ نسخه آزمایشی خویش را به بازار عرضه نمود و تا بهمن ۱۳۹۵ نزدیك به ۷۰۰ هزار كاربر فعال داشت. این نرم افزار تحت حمایت سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران گسترش یافته و بخش عمده ای از سهام این شركت متعلق به صدا و سیماست. «سروش» توسط شركت «توسعه فناوری رسانه سروش» پشتیبانی می گردد كه مدیرعامل این شركت شخصی به نام محمدرضا علی عسگری است و مدیریت پیام رسان سروش هم بر عهده سیدمیثم سیدصالحی است. سیدصالحی مدیرعامل شركت داده پردازی «فن آوا» بوده؛ شركتی كه خدمات اینترنت پرسرعت عرضه می كرده است.
سیدمیثم سیدصالحی